تاریخچه ی باتری برقی

باتری منبع انرژی الکتریکی است که از یک یا چند سلول الکتروشیمیایی با اتصالات خارجی برای تامین انرژی دستگاه‌های الکتریکی مانند چراغ قوه، تلفن‌های همراه و خودروهای الکتریکی تشکیل شده است.

هنگامی که باتری در حال تامین برق است، ترمینال مثبت آن کاتد و ترمینال منفی آن آند است.

پایانه ای که علامت منفی دارد منبع الکترون هایی است که از طریق یک مدار الکتریکی خارجی به سمت ترمینال مثبت جریان می یابد.

هنگامی که یک باتری به یک بار الکتریکی خارجی متصل می شود. یک واکنش ردوکس، واکنش دهنده های پرانرژی را به محصولات کم انرژی تبدیل می کند. و اختلاف انرژی آزاد به عنوان انرژی الکتریکی به مدار خارجی تحویل می شود.

از نظر تاریخی، اصطلاح “باتری” به طور خاص به دستگاهی متشکل از سلول های متعدد اشاره دارد. با این حال استفاده از آن برای شامل دستگاه هایی متشکل از یک سلول واحد تکامل یافته است.

باتری های اولیه (یکبار مصرف) یک بار استفاده و دور اندا.خته می شوند. زیرا مواد الکترود به طور برگشت ناپذیری در حین تخلیه تغییر می کنند.

یک مثال رایج باتری قلیایی است که برای چراغ قوه و بسیاری از دستگاه های الکترونیکی قابل حمل استفاده می شود.

باتری های ثانویه (قابل شارژ) را میتوان چندین بار با استفاده از جریان الکتریکی، تخلیه و شارژ کرد.

ترکیب اصلی الکترودها را می توان با جریان معکوس بازیابی کرد.

به عنوان مثال می توان به باتری های سرب اسیدی مورد استفاده در وسایل نقلیه. و باتری های لیتیوم یونی مورد استفاده برای وسایل الکترونیکی قابل حمل مانند لپ تاپ و تلفن های همراه اشاره کرد.

باتری‌ها اشکال و اندازه‌های مختلفی دارند. از سلول‌های مینیاتوری که برای تامین انرژی سمعک و ساعت‌های مچی استفاده میشوند. تا سلول‌های کوچک و نازک مورد استفاده در گوشی‌های هوشمند، باتری‌های اسید سرب بزرگ یا باتری‌های لیتیوم یونی در وسایل نقلیه، و در بزرگ‌ترین حالت، بانک‌های باتری بزرگ اندازه اتاق هایی که برق اضطراری را برای مبادلات تلفن و مراکز داده کامپیوتری فراهم می کنند، هستند.

باتری ها انرژی مخصوص بسیار کمتری (انرژی در واحد جرم) نسبت به سوخت های معمولی مانند بنزین دارند. در خودروها، این تا حدودی با راندمان بالاتر موتورهای الکتریکی در تبدیل انرژی الکتریکی به کار مکانیکی در مقایسه با موتورهای احتراقی جبران می شود.