بالگرد یا هلی کوپتر
بالگرد یا هلی کوپتر
هلیکوپتر نوعی “روتور کِرَفت” (گرداننده، بُردارِ چَرخان) است که در آن بالابر و رانش توسط روتورهایی که به صورت افقی می‌چرخند تامین می‌شوند.
این به هلیکوپتر اجازه می دهد تا به صورت عمودی برخاسته و فرود آید، شناور شود و به جلو، عقب و جانبی پرواز کند. این ویژگی‌ها به هلیکوپترها اجازه می‌دهد در مناطق شلوغ یا منزوی استفاده شوند، جایی که هواپیماهای بال ثابت و بسیاری از انواع هواپیماهای VTOL (برخاست و فرود عمودی) نمی‌توانند کار کنند.
در سال 1942، Sikorsky R-4 اولین هلیکوپتری بود که به تولید در مقیاس کامل رسید.
بالگرد یا هِلی کوپتِر
اگرچه بیشتر طرح‌های قبلی از بیش از یک روتور اصلی استفاده می‌کردند، پیکربندی یک روتور اصلی منفرد (مونوکوپتر) همراه با روتور دم ضد گشتاور عمودی به رایج‌ترین پیکربندی هلیکوپتر تبدیل شده است.
هلیکوپترهای روتور دوقلو (دو کوپتر)، در پیکربندی روتورهای پشت سر هم یا عرضی، به دلیل ظرفیت بار بیشتری نسبت به طرح تک روتور، مورد استفاده قرار می گیرند. مدل کواکسیال روتور، هواپیماهای تیلتروتور و مدل مرکب همگی امروز در حال پرواز هستند.
هلیکوپترهای کوادروتور (کوادکوپتر) در اوایل سال 1907 در فرانسه پیشگام شدند. و انواع دیگری از مولتی کوپترها برای کاربردهای تخصصی مانند هواپیماهای بدون سرنشین ساخته شده اند.
واژه شناسی
واژه انگلیسی هلیکوپتر از کلمه فرانسوی هلیکوپتر اقتباس شد.ه است که توسط گوستاو پونتون د آمکور در سال 1861 ابداع شد. که از واژه یونانی helix (ἕλιξ) “helix, spiral, whirl, convolution” و pteron (πτερόν) “بال” اقتباس شده است.
نام مستعار انگلیسی هلیکوپتر عبارتند از: هلیکوپتر، هلیکوپتر، هلی و گردباد. در ارتش ایالات متحده، عامیانه رایج “helo” با “e” طولانی تلفظ می شود.
ویژگی های طراحی
روتورهای اصلی و ضد گشتاور
هلیکوپتر نوعی روتور کرافت است که در آن بالابر و رانش توسط یک یا چند روتور افقی چرخان تامین می شود.
در مقابل، اتوژیرو (یا جایروپلن) و ژیروداین دارای یک روتور چرخان آزاد برای تمام یا بخشی از پاکت پرواز هستند که بر یک سیستم رانش جداگانه تکیه می‌کنند تا کشتی را به جلو حرکت دهد، به طوری که جریان هوا چرخش روتور را تنظیم می‌کند تا بالابر را فراهم کند. هلیکوپتر مرکب همچنین دارای یک سیستم رانش جداگانه است، اما به تامین برق روتور در طول پرواز عادی ادامه می دهد.
سیستم روتور
سیستم روتور یا به عبارت ساده تر “روتور“، قسمت چرخشی هلیکوپتر است که بالابر را تولید می کند. یک سیستم روتور ممکن است به صورت افقی نصب شود، همانطور که روتورهای اصلی هستند، که به صورت عمودی بالابر را فراهم می کند، یا ممکن است به صورت عمودی، مانند روتور دم، برای ایجاد نیروی رانش افقی برای خنثی کردن گشتاور از روتورهای اصلی، نصب شود.
دکل یک محور فلزی استوانه ای است که از گیربکس به سمت بالا امتداد می یابد. در بالای دکل، نقطه اتصال پره های روتور به نام توپی قرار دارد. سیستم های روتور اصلی بر اساس نحوه اتصال و حرکت پره های روتور نسبت به هاب طبقه بندی می شوند. سه نوع اصلی وجود دارد: بدون لولا، کاملاً مفصلی و تیز. اگرچه برخی از سیستم های روتور مدرن از ترکیبی از اینها استفاده می کنند.
ضد گشتاور
اکثر هلیکوپترها دارای یک روتور اصلی هستند.
اما گشتاور. ایجاد .کننده.توسط .کشش .آیرودینامیکی. باید با یک مدل مخالف مقابله کند.
طرحی که ایگور سیکورسکی برای VS-300 خود به آن پرداخت، یک روتور دم کوچکتر بود.
برخی از هلیکوپترها به جای روتور دم از کنترل های ضد گشتاور دیگری مانند فن کانالی (به نام Fenestron یا FANTAIL) و NOTAR استفاده می کنند. NOTAR با استفاده از اثر Coandă بر روی بوم دم، ضد گشتاوری مشابه روشی را که بال بالا می‌کشد فراهم می‌کند.
خرید هلیکوپترهای کنترلی از فروشگاه ابومارکت آرسی–>>> کلیک کنید
